Tego wieczoru słuchaliśmy tanecznych rytmów. Najpierw wybrzmiał polski folklor, w podniosłym Mazurze ze Strasznego Dworu Moniuszki – dźwięki elegancji, połączonej ze słowiańską duszą. Zaraz po tym, podróż do świata Dvoraka. Rytm przyspiesza, zmienia się dynamika, pojawia się muzyka przepełniona radością. Pojawia się tajemniczość i uwodzicielskość Fausta i jego walca, następnie roztańczone języki ognia de Falli i polka Straussa. Przerwa. Druga część w dźwiękach tanga, mambo, cha-chy, czy ognistej samby. Jak w kilku dźwiękach zamknąć żywiołowość, uczucia, plastykę ruchu i zabawy? Odpowiedź w Filharmonii.